«مرگ با حقوق بالا»: چگونه روسیه میلیونمین کشته‌اش را در اوکراین نادیده می‌گیرد؟
گون آیدین: در حالی که روسیه به‌زودی به رکورد وحشتناک یک میلیون کشته و زخمی در جنگ اوکراین می‌رسد، کرملین همچنان با وعده پول‌های کلان، شهروندانش را به جبهه می‌فرستد. این «اقتصاد مرگ» جایگزین بسیج اجباری شده است.
به گزارش گون آیدین، ژوئن برای ارتش روسیه به کابوسی تمام‌عیار تبدیل شده است. حمله پهپادی اوکراین به پایگاه‌هایی از سیبری تا مورمانسک، ده‌ها هواپیمای استراتژیک روسیه را نابود کرد؛ حمله‌ای که برخی آن را بزرگ‌ترین خسارت هوایی روسیه از جنگ جهانی دوم تاکنون می‌دانند. اما آماری حتی هولناک‌تر در راه است: بر اساس برآوردها، پیش از پایان ماه، شمار کشته‌ها و مجروحان روسی در جنگ اوکراین از مرز یک میلیون نفر خواهد گذشت.
این تلفات بی‌سابقه، نشانه‌ای از پایداری سرسختانه اوکراین در برابر یک نیروی قوی‌تر است. اما اینکه روسیه می‌تواند چنین خساراتی را تحمل کرده و همچنان نیروی جدید جذب کند، زنگ خطری جدی برای کشورهای اروپایی عضو ناتو است. غرب، که برای جان انسان‌ها ارزش قائل است، چگونه باید با کشوری مقابله کند که جان سربازانش را بی‌ارزش می‌داند و آنان را دسته‌دسته روانه مرگ می‌کند؟
برآوردهای مستقل از رسانه‌هایی چون مدوزا و مدیازونا، بر پایه آگهی‌های ترحیم و اسناد انحصار وراثت، با آمار ارتش اوکراین هم‌خوانی دارند. تنها شمار کشته‌ها ممکن است به ۲۵۰ هزار نفر رسیده باشد. نسبت مجروحان به کشته‌ها نیز حدود چهار به یک است، به‌دلیل شدت جراحات و ضعف شدید روسیه در امدادرسانی و درمان میدانی.
در مقایسه، اوکراین کشته‌های کمتری داده است؛ هم به‌دلیل رویکرد تدافعی، هم به‌دلیل محدودیت منابع انسانی و همچنین ضرورت پاسخگویی دموکراتیک به افکار عمومی. نسبت مجروح به کشته در ارتش اوکراین هشت به یک تخمین زده می‌شود.
با وجود تلفات بی‌وقفه، روسیه هر ماه باید بین ۳۰ تا ۴۰ هزار نیروی جدید جذب کند. این کشور حالا به مدلی بی‌سابقه از بسیج نظامی روی آورده که پژوهشگران آن را «بسیج بازاری» یا «مرگ‌محور» می‌نامند. دولت با قراردادهای پرسود، مردان فقیر و میانسال را جذب می‌کند؛ افرادی که برای بهبود وضع مالی خانواده‌شان، به‌دلخواه به جنگ می‌روند.
تا پایان ۲۰۲۴، پاداش امضای قرارداد به ۱.۱۹ میلیون روبل (۱۵ هزار دلار) رسیده و حقوق سالانه سربازان قراردادی بین ۳.۵ تا ۵.۲ میلیون روبل است—تا پنج برابر میانگین درآمد سالانه. خانواده کشته‌ها نیز تا ۱۹ میلیون روبل دریافت می‌کنند. این ارقام به‌قدری وسوسه‌انگیز است که بسیاری از مردان همراه با خانواده به مراکز جذب مراجعه می‌کنند.
این پدیده در شهرهای کوچک روسیه به‌وضوح دیده می‌شود؛ خانه‌های نوساز، خودروهای جدید، و افتتاح سالن‌های زیبایی و باشگاه‌ها. جامعه روسیه، در ازای جلوگیری از بسیج اجباری، این سیستم را پذیرفته است. بسیاری ترجیح می‌دهند «دیگران» به جنگ بروند و پولش را بگیرند. اما پرسش مهم این است: این قرارداد نانوشته میان دولت و مردم تا کی دوام می‌آورد؟
مترجم: علیرضا مردی
